Poezi Dashurie...

Dora ime sdo te ndalet
vetem per ty do te shkruaj
nje dite te vone do ta kuptosh
se per ty me zemer vuaj
Mergimtare je ne kete bote
shum larg je pa mua
syte per ty me pikojne lot
mos harro kudo qe je "Te Dua"
Te lutem kur te lexosh keto fjale
kupto se ketu eshte nje gje e vertete
kupto se per ty vuan shum nje djale
qe jeton i vetem pa dashuri ne jete
Shum larg te kam me kilometra,
Por ne zemer as me milimetra,
Asgje nuk dua prej teje,
Vetem te kem afer shum afer meje
Deshiroj te shof me sy
te mos digjem mall per ty
sikur te isha rreze hane
do te hy ne dhomen tende,
vetem ta dish se sa te DUA
sdo te jetojsh as 1 orë pa mua!
Dashuri e vertete ishe ti per mua
por asnjehere ne jete e shijuar
edhe pse kurr nuk te takova
ta dish se me zemer te kam dashurua …
Deri kur per ty do te mendoj
deri kur shpirti ty do te kujtoj
deri kur une i mjeri te duroj
deri ne fund te jetes zemra
ty do te dashuroj…
Mos e kupto kete si nje fjale te thjeshte
mos e kupto kete sikur tjeret thone
se kur te njoha menjehere te kam deshte
dhe do te vazhdoj te dua pergjithmone!!!

e kam qef kete poezin se e kam te dedikuar

PER TY,
JE STRUKUR NE THELLESINE E SHPIRTIT TIM,
NE TRUPIN TIM JEMI BERE NJE,
NE ENDERR JE PRANE BUZEVE TE MIA...
PSE DASHURIA IME TE NDODHE E GJITHE KJO?
PER TY,DO TE BEJA CDO GJE...
DO TE HYJA NE ZJARR,DO TE NDIZJA,
TRETUR NE MENDIMET E HUTUARA,
E MENDJA IME GJEN PREHJE
KUR TE KUJTON TY...
SA TE PAQELLUARA JANE PYETJET,
QE JA BEJ VETES...
A THUA,A ME DO?
E LEHTAS RRJEDHIN LOTET,
VERTET TE DUA,PSE NUK ME KUPTON?
PO SHKRUAJ ME FORCEN E LAPSIT,
TE DESHA...TE DUA..E DO TE TE DUA GJITHMONE
EDHE NESE NE TRUP DO TI TAKOJ TJETRIT,
SHPIRTI IM DO TE TE TAKOJE VETEM TY...
DO TE JESH PJESE E PANDASHME,
E JETES SIME,
KUR TRUPIN TIM,DO TA MBULOJE DHEU I ZI,
SHPRESOJ TE ME PUSHOJNE
DHEMBJET E ZEMRES,
LOTET E DERDHUR PER TY,
ATEHERE DO TI TAKOJ VETEM ZOTIT,
SHPRESOJ TE ME FALI PER MEKATIN
QE I BERA VETES
DUKE TE DASHUR TY ,
ME SHUME SE VETEN...
AH SIKUR TE JEMI BASHKE,
E TE MOS MENDOJ PER VDEKJEN,
POR VETEM PER TY... VETEM PER TY... VETEM PER TY!!!

Të pyes, ku po shkojmë,
më thua, s'e di,
më pyet, pse jetojmë,
përgjegjien nuk e di!

Të dua, të them ,
të dua, a e di,
të puthë në buzë,
më puthë dhe ti.

E pastaj, heshtje, qetësi,
dy zemra dëgjohen,
herë unë, herë ti,
të dua, dëgjohet përsëri...

Të pyes, pse jeton,
më thua për ty,
më pyet ç'farë do,
të them........ Të Dua vetëm ty...!!!!

Me pershko,
gjithe andej...
mos mu ndaj
qejfin me qendis!
e shtrime
ne një maje
te shohim
bashke
Pafundesine…

Të perjetojme
shkumen ne buzë
bregun ne sy
te rahuren e zemrës
lodhjen
dhe te ngrohten fryme
te dy...

Lagme si lot
e me njom...
e hidhemi
pritemi
pa pushim,
Se me ftoh
e ëmbël
shkuma jote ne gji...

Do ta dish se sa te dua?

Heshtjen e ke pyetur valle?

I beson gojes e zemres qe te do aq shume
e papritur cdo gje ne kete
bote te ndale?

Te ngrij mbi fjale....................
...mbi fjale qe shume njerez flasin verdalle,

mbi fjale qe ste lene te me degjosh zerin e mekur....
fjale te mekura mbi trotuar....

Te ngrij fjale e gjore me mallkim te dhene mbi buze,
se zemer duhet te shohesh se kujtimi eshte kujtim
dhe sdo te kete jete me kurre.........

I beson eres kur valevidet e hedh tutje gjethe e ngadale kur hedh hapin ti
shoh trishtim e kete sta lejoj kurre...

Doren ma shtrengo fort kur mbi trotuare
te dy ecim heshtur pa fjale .....

Mos fillo te qash kur me sheh ne sy
e kupton se sa shume prane teje jam...

I can write the saddest poem of all tonight.

Write, for instance: "The night is full of stars,
and the stars, blue, shiver in the distance."

The night wind whirls in the sky and sings.

I can write the saddest poem of all tonight.
I loved her, and sometimes she loved me too.

On nights like this, I held her in my arms.
I kissed her so many times under the infinite sky.

She loved me, sometimes I loved her.
How could I not have loved her large, still eyes?

I can write the saddest poem of all tonight.
To think I don`t have her. To feel that I`ve lost her.

To hear the immense night, more immense without her.
And the poem falls to the soul as dew to grass.

What does it matter that my love couldn`t keep her.
The night is full of stars and she is not with me.

That`s all. Far away, someone sings. Far away.
My soul is lost without her.

As if to bring her near, my eyes search for her.
My heart searches for her and she is not with me.

The same night that whitens the same trees.
We, we who were, we are the same no longer.

I no longer love her, true, but how much I loved her.
My voice searched the wind to touch her ear.

Someone else`s. She will be someone else`s. As she once belonged to my kisses.
Her voice, her light body. Her infinite eyes.

I no longer love her, true, but perhaps I love her.
Love is so short and oblivion so long.

Because on nights like this I held her in my arms,
my soul is lost without her.

Although this may be the last pain she causes me,
and this may be the last poem I write for her.

Kurre me pare se kisha njohur
kurre me pare s'kisha ndjere
Ishte!!!!!
Si nje keshtjelle e bukur rere
E veshtire per tu ndertuar
E merkullushme per ta jetuar
E pabesushme per ta besuar...
Ahh sa e lehte per ta shkaterruar
E dhimbshme per ta kujtuar
Sh e vershite per ta harruar........

Nese ti nuk do te ekzistoje,
me thuaj pse une do te ekzistoja,
per te ngelur mbrapa ne nje bote pa ty,
pa shprese dhe pendime

Nese ti nuk do te ekzistoje,
do mundohesha te shpikja dashurine,
si nje piktor qe shikon nen gishtat e tij
ngjyrat e dites qe lindin,
dhe nuk kthehet mbrapa

Nese ti nuk do te ekzistoje,
me thuaj pse une do te ekzistoja,
te zenet qe flen ne krahet e mi
qe nuk do ti dua kurre.

Nese ti nuk do te ekzistoje,
do isha vetem nje pike me shume
ne kete bote qe vjen e shkon,
do ndihesha i humbur,
do kisha nevoje per ty.

Nese ti nuk do te ekzistoje,
me thuaj pse une do te ekzistoja,
do pretendoja sikur te isha vetvetja,
por ne te vertete nuk do te isha dot.

Nese ti nuk do te ekzistoje,
besoj qe do ta kisha gjetur,
sekretin e jetes, psene,
thjesht per te krijuar
dhe per te shikuar.

Merre buzen time puthe leht,
te shijoj buzen tende si sherbet.
Merre trupin tim te puth me ngadale,
me prek gjithandej me thuaj disa fjale.
Me pushto te gjithen te ndjejme kenaqesi,
te dy ne epsh duke bere dashuri.
Te tretemi te dy ngadale ne ate shtrat
te digjemi si qirinj ta ndricojme kete nat.

Kam frike te ta shpreh dashurine qe kam per ty,
kam frike te ta them te verteten ne sy.
Kam frike se do te me lendosh,
kam frike se do te me lendosh.
Kam frike te te dashuroj,
kam frike se vuajtje serish do te provoj.
Kam frike ta marr mundimin,
kam frike ta marr guximin.
Kam frike edhe pse i mire je ti,
kam frike te them se te dua pa kufi.

Nuk jam poete qe te shkruaj bukur,
por keto fjale direkt nga zemra me burojne,
nuk mundem qe keta sy te te shikojne.
Por shpresoj qe kete poezi ta lexosh,
e shpresoj se kush jam ti ta kuptosh.
Jam goca e sinqerte qe vuaj per ty,
jam goca e thjeshte qe sme hyn gjumi ne sy.
Jam gangsterja qe te mbroj,
jam poetja qe te dashuroj,
jam kingja qe ty te verboj,
jam Jetmira qe te them qe per ty jetoj,
jam ajo goce qe emrin tend me zemer e shqiptoj.