Njehere e nje kohe jetonte nje vajze e verber,ajo e urrente veten pasi ishte e verber.I urrente te gjithe pervec te dashurit te saj.Ai ishte e gjithe jeta per te.Ai e dashuronte shume dhe ishte gjithmone prane saj.Ajo i kishte thene qe po te mundonte te shihte boten qe ajo e enderronte do te martohej me te.Nje dite dikush i dhuroi 2 sy dhe atehere ajo mund te shikonte boten qe ajo kaq shume e kishte enderruar pa edhe te dashurin e saj.Dhe ai e pyeti plot deshire;-Tani mund te martohemi bashke?
Por vajza mbeti e habitur kur e pa...dhe kur pa se edhe i dashuri i saj ishte i verber edhe vajza e tronditur nga ky fakt nuk pranoi te martohej me te. dhe keshtu ai u largua me zemer te thyer.Pas ca kohesh ai i dergoi nje leter;"Te lutem kujdesu shum per syte e mi"!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Por vajza mbeti e habitur kur e pa...dhe kur pa se edhe i dashuri i saj ishte i verber edhe vajza e tronditur nga ky fakt nuk pranoi te martohej me te. dhe keshtu ai u largua me zemer te thyer.Pas ca kohesh ai i dergoi nje leter;"Te lutem kujdesu shum per syte e mi"!!!!!!!!!!!!!!!!!!