me rruget qe mbartin grimca shpirti qe lihen pas...mbeti me ty pafajesia ime ndersa endet neper rruget e qytetit.Valle jehon akoma e qeshura ime anes atij muri ku gervishtja fjale te panumerta.Te kujtohet emri im nen ato zera tashme te venitur ne rrudhat e kohes.Sa here me zbrasej zemra ndersa veshtroja nga dritarja e shtepise,copezen e fundit te peisazhit dhe tek degjoja flladin e ftohte te eres tek perplasej ne xhamat e dritareve dhe mundohesha qe ta kaloja kete ndjesi te cuditshme.
Www.Qershia.Tk